Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
dördayaqlı — 1. 1. sif. Dörd ayağı olan. Dördayaqlı masa. 2. is. Dörd ayağı üzərində gəzən; heyvan. Hacı Səməd ağa rəiyyəti qapıda gəzən dördayaqlılardan seçmir. Ə. H.. 3. Bax dördayaq 1 1 ci mənada. Mahmud əminin iki ayağı varsa, ikisini də sanki satın alıb … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəhimə — ə. heyvan, dördayaqlı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
çarpa — f. dördayaqlı (heyvan), mal qara … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dabbə — ə. minik və ya yük heyvanı; dördayaqlı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
çarpayı — is. <fars.> Yataq mebeli, dördayaqlı dəmir və ya taxtadan yataqlıq. Uşaq çarpayısı. Taxta çarpayı. – Yaralı çarpayıda uzanmışdı. Ə. M.. Təzə döşəküzü gətirib bu dəm; Anam çarpayıda yer açdı mənə. Z. Xəlil … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dal — 1. is. 1. Bədənin boyundan tutmuş omba sümüyünə qədər olan arxa hissəsi; kürək. Küçə ilə bir hambal, bir tay dalında keçir. C. M.. // Heyvanların bədənlərinin yuxarı hissəsi, beli. Qatırın dalına yük yükləmək. Atın dalına minmək. 2. Əks tərəf,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dördqıçlı — bax dördayaqlı 1 1 ci mənada … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heyvan — is. <ər.> 1. İnsanı çıxmaqla hər cür canlı məxluq. <Qaçay:> Atalar deyib ki, heyvan iyləşə iyləşə, insan dilləşə dilləşə yaxınlaşar. Ə. Vəl.. // Bitkilərdən başqa hər cür canlı varlıq. Vəhşi heyvan. Onurğasız heyvanlar. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
